Wiaty przystankowe na terenie kraju

Wiaty przystankowe - konstrukcja zaprojektowana jako przykrycie dla pasażerów na przystankach autobusowych, trolejbusowych, tramwajowych i kolejowych. Schrony autobusowe znajdują się w kolekcji miejskich mebli ulicznych, czyli tak zwanych mebli miejskich.

Obecnie najbardziej popularne są wiaty autobusowe wykonane ze stali (zastosowanie stali ocynkowanej, zabezpieczonej przed korozją stało się standardem) i szkła (tutaj standardem jest szkło hartowane o grubości 8 mm), z dachem pokrytym tworzywem sztucznym (zwykle przyciemnianym komórkowym poliwęglan). Starsze konstrukcje często były w całości wykonane z blachy, tworzywa sztucznego lub betonu.

Ze względu na niską wartość estetyczną i stosunkowo wysoki wiek - tego typu zainstalowanych schronów stopniowo znikają z ulic polskich miast, miasteczek i wsi. Aluminium to po prostu nowy materiał pojawiający się w budowie zadaszeń autobusowych. Jest to materiał, który zapewnia wyższą jakość niż stal, efektowny wygląd, dokładne pokrycie warstwą lakieru, wysoką odporność na warunki zewnętrzne przy stosunkowo niskiej wadze.
Obecnie szopy aluminiowe są rzadkie.

Konstrukcje przystanków autobusowych zwykle nie są zamknięte, tzn. Nie mają czterech ścian (zwykle mają trzy ściany, ale mogą być również wersje bez ścian, z jedną lub dwiema ścianami). Ściany nie spełniają wymagań izolacji termicznej, a ich zadanie sprowadza się do ochrony podróżnych przed opadami atmosferycznymi i podmuchami wiatru.
Ściany szop są również wykorzystywane jako podstawa dla mediów informacyjnych i reklamowych.

Obecnie najbardziej popularne są wiaty przystankowe składające się z tylnej ściany i dwóch ścian bocznych. Ściany boczne mogą być pełne (o szerokości zbliżonej do bocznego wymiaru dachu, patrząc z boku, różnice między tymi wymiarami są symetryczne po obu stronach), schowane (ściana jest węższa niż szerokość dachu, patrząc z boku widać asymetrię różnic w szerokości dachu i szerokości ściany), potrójną (ściana jest podzielona na trzy części).

Witryny reklamowe można umieścić w szopie zarówno w bocznej, jak i tylnej ścianie. Aluminiowe gabloty umieszczone w zadaszeniach umożliwiają właścicielom zadaszeń uzyskanie przychodów z odsprzedaży powierzchni reklamowej.
Jest to coraz bardziej powszechna forma refinansowania kosztów związanych z zakupem, utrzymaniem i obsługą schronisk.

Schroniska autobusowe wymagają fundamentów. Niektórzy producenci umieszczają szopy bezpośrednio na powierzchni chodnika, co może okazać się niewystarczające w niesprzyjających warunkach pogodowych (zwłaszcza w przypadku gwałtownych burz). Bezpieczny fundament fundamentowy wymaga zastosowania betonowych fundamentów punktowych, stóp.
Elementy kotwiczące powinny być osadzone w ziemi do głębokości zamarzania. Stabilność schronienia powinna być potwierdzona obliczeniami statycznymi.

Niektóre konstrukcje, szczególnie te bez ścian bocznych, wymagają płyt fundamentowych.
W procesie wyboru najbardziej odpowiedniej formy fundamentu - mogą być wymagane informacje o strefie wiatru, do której przypisana jest lokalizacja.

Wszyscy znają świat na przystanku autobusowym. Bez względu na to, czy mieszkamy w małej wiosce, czy w dużym mieście, świat jest dość popularnym elementem architektury. Z definicji przystanek autobusowy jest elementem małej architektury miejskiej. Zwany także meblami miejskimi. Szopy zbudowane 20 lat lub więcej temu i zbudowane teraz zdecydowanie się od siebie różnią. Na przystanki autobusowe warto spojrzeć z perspektywy zastosowań, budowy i możliwości dodania do nich dodatkowych funkcji.

Szopy na przystanki autobusowe lub szopy, na przykład na peronach, zostały kiedyś zbudowane zdecydowanie z innych materiałów. W dawnych czasach był głównie betonowy. Wynika to z faktu, że podstawowy surowiec, na przykład stal była zarezerwowana na potrzeby przemysłu zbrojeniowego i ciężkiego.

Dlatego budowa przystanków autobusowych nie była tym, co wówczas myśleli ówczesne władze (tutaj mówimy przede wszystkim o okresie PRL). Obecnie głównym trendem jest stosowanie stali jako konstrukcji nośnej, najczęściej szkła o grubości 8 milimetrów (oczywiście hartowane), natomiast sklepienie jest najczęściej wykonane z barwionego komórkowego poliwęglanu. Oczywiście istnieją schronienia dla przystanków wykonanych z innych materiałów, ale ze względu na ich cenę mają znaczenie wizerunkowe (lub muszą wynikać z kompatybilności miejskiej - wymaga tego konserwator zabytków). Takie niezwykłe wiaty przystankowe mogą być wykonane z praktycznie dowolnego dostępnego materiału konstrukcyjnego.
Nadal istnieją betonowe, drewniane, żeliwne, szklane szopy i wszystkie możliwe kombinacje wcześniej wymienionych materiałów. Wszystkie światy, bez względu na to, z czego są zbudowane, mają jedną wspólną cechę, mianowicie standardy, dla których muszą być ustanawiane.

Schron autobusowy, mimo że jest traktowany jako miejski mebel, nie może być tak po prostu umieszczony na łapie czapki, według mnie, widzę tego, który go umieszcza. Zawsze musisz pamiętać, że pod schronem będą stali ludzie, więc musi on spełniać co najmniej minimalne wymagania bezpieczeństwa. Do niedawna możliwe było zakotwiczenie schronów autobusowych bezpośrednio na przykład na płycie chodnikowej.

Niestety zmieniające się warunki klimatyczne i częstsze występujące z nimi porywiste wiatry wymagają podstaw pod przystanki autobusowe. Fundamenty znajdują się poniżej poziomu zamarzania gruntu, aw przypadku schronów, które nie mają ścian bocznych (to zdecydowanie wpływa na ich stabilność), czasami wymagane są fundamenty płytowe.